Dnia 15 października 2018 r. pięcioro uczniów z klasy I LOA: Klaudia Bobojć, Patrycja Eljasz, Iwona Knap, Klaudia Kudra, Eryk Thiel wraz z opiekunem p.Beatą Zgorzelską i koordynatorem projektu p.Teresą Wiśniewską rozpoczęło projekt „Jesteśmy partnerami i mamy wspólne cele”. Pobyt gości z Niemiec z partnerskiej szkoły – Oberstufenzentrum Oder-Spree w Fürstenwalde trwał 5 dni, a każdy dzień był pełen niespodzianek. Szkołę niemiecką reprezentowali uczniowie: Angelina Gehrke, Monique Munzel, Chantal Nickel, Gina Sitzmann, Paula Ulbrich wraz z opiekunami p.M.Widnerem i p.J.Sotek.
Pierwszego dnia przywitaliśmy gości skromnym poczęstunkiem i oprowadziliśmy ich po szkole. Nasi partnerzy byli zaskoczeni jej wielkością, szczególnie spodobała się im hala sportowa. Po obiedzie udaliśmy się do restauracji ,,Promenada”, w której rozpoczęliśmy wieczór integracyjny. Kolejną atrakcją była wizyta w pływalni „Wodny Raj”. Po tak udanym dniu każdy z uczestników projektu wyczekiwał dnia następnego i zaplanowanej wycieczki do Szczecina. Tam w centrum uwagi znalazły się dwa muzea: Centrum Dialogu „Przełomy” oraz Muzeum Techniki i Komunikacji. Wszyscy byli zainteresowani nowymi miejscami i z zaciekawieniem zwiedzali ekspozycje. Miła niespodzianka czekała na nas w pierwszym muzeum, w którym odbył się finał konkursu Szkolny Pulitzer. Jako goście specjalni znaleźliśmy się wśród uczestników spotkania. Dowodem na to jest zdjęcie i artykuł na pierwszej stronie ,,Kuriera Szczecińskiego” z dnia 17 października 2018r. Po tak długim zwiedzaniu wybraliśmy się na smaczny i ciepły posiłek. Po obiedzie, pełni sił ruszyliśmy do centrum miasta, do najwyższego punktu widokowego w Szczecinie czyli kawiarni ,,Cafeʹ 22”. Nasi goście byli zachwyceni panoramą miasta z wysokości 22 piętra. Dlatego też chcąc pokazać im jak najwięcej, powędrowaliśmy do galerii handlowej ,,Galaxy”. To właśnie tym miłym akcentem zakończyliśmy swój pobyt w Szczecinie.
Następny dzień zapowiadał się bardzo pracowicie. W środę spotkaliśmy się w szkole, aby sporządzić ankiety dotyczące tolerancji. Grupa niemiecka wykonała ankietę w wersji niemiecko-angielskiej, grupa polska – po polsku. Po wydrukowaniu ankiet uczestnicy projektu przeprowadzili badania sondażowe w całej szkole, a następnie podsumowali wstępnie wyniki. Później partnerzy z Niemiec udali się na obiad w naszym towarzystwie. Po nabraniu przysłowiowej „mocy” wróciliśmy do szkoły na warsztaty plastyczne. Każdy uczestnik projektu miał za zadanie zaprojektować graffiti z imieniem lub pseudonimem. Największą niespodzianką okazało się pozostawienie swojego podpisu na muralu prezentującym Berlin. To właśnie ta atrakcja zakończyła kolejny wspaniały dzień projektu.
Czwartek rozpoczął się miłym akcentem, ponieważ oglądaliśmy film pod tytułem “Nietykalni” w reżyserii Oliviera Nakache̍a i Erica Toledana. W dobrych humorach rozpoczęliśmy trudne zadanie. Opracowanie ankiet w formie prezentacji wymagało od nas skupienia i zaangażowania. Po południu udaliśmy się na zajęcia sportowe, które odbyły się w hali sportowej pod czujnym okiem nauczycieli wychowania fizycznego. Graliśmy w piłkę siatkową oraz nożną oraz skorzystaliśmy z sali fitness. Po zakończeniu zajęć sportowych grupa niemiecka zaskoczyła nas zaproszeniem do pizzerii. W sympatycznej atmosferze spędziliśmy razem czas, który okazał się być miłym zakończeniem dnia. Piątek był ostatnim dniem przedsięwzięcia. To był również czas na podsumowanie całego tygodnia oraz pożegnanie uczestników projektu. Podsumowania dokonaliśmy poprzez anonimową ankietę, która składała się z następujących punktów:
- Najciekawszy dzień
- Najsmaczniejszy posiłek
- Największa niespodzianka
- Najbardziej kreatywna osoba
- Najlepsza akcja projektu
- Najsympatyczniejszy uczestnik/ najsympatyczniejsza uczestniczka projektu
- Najtrudniejsze zadanie
Przez cały czas trwania programu bardzo się zaprzyjaźniliśmy i polubiliśmy, dlatego też otrzymaliśmy zaproszenie na kolejne spotkanie w Niemczech.
Podsumowując, każdy z uczestników może powiedzieć, że podczas projektu wiele się nauczył. Trud pracy włożony przez opiekunów i uczniów był bezcenny, ponieważ była to jedna z największych przygód w naszym życiu.
Patrycja Eljasz
Klasa I LO A
