Dzień 30 września 2015 roku wpisał się na trwałe w mój zawodowy życiorys. Wolą większości głosujących objąłem funkcję pomocniczego opiekuna Samorządu Uczniowskiego naszej szkoły.
On nie przebiera w środkach dla Waszego dobra
Wybory polegające na tym, że sami wysuwacie kandydatury, czynią je już niezwykłymi. Fakt, że frekwencja wyniosła 78%, napawa optymizmem w przededniu wyborów parlamentarnych, a Wasze zaangażowanie w kreowanie pozytywnej kampanii wyborczej zasługuje na słowa najwyższego uznania. Tylko te TRZY (moja ulubiona cyfra) fakty pozwalają w spokoju myśleć o Waszej, Drodzy Uczniowie, postawie obywatelskiej. To Wy za kilka lat będziecie stanowić o sile naszej Ojczyzny, przez duże “O”. Staramy się przy każdej okazji przypominać Wam o tym, przedstawiając misję naszej szkoły, i widzimy, że starania te są zasadne, co bardzo nas cieszy.
Kim powinien być opiekun SU? – zapewne mieszaniną wszystkich cech, które w tak lekki i zabawny sposób zostały nakreślone w charakteryzacji wszystkich kandydatów (z drugiej strony, fajnie jest spojrzeć na nasze odbicie z Waszej perspektywy – jesteście doskonałymi i bardzo wnikliwymi obserwatorami), ale często rzeczywistość nie jest zawsze tak różowa – nikt nie jest doskonały, nawet ja.
W związku z tym bardzo dziękuję wszystkim moich kontrkandydatom za udział w wyborach, czułem się naprawdę zaszczycony, widząc moją skromną osobę w Waszym zacnym gronie. Wygrana jest dla mnie zachętą, bym choć w części był taki jak Wy. Będę nad tym pracował.
Podziękowania składam również obecnej opiekunce SU, pani Edycie Tyburczy-Kujawie i odchodzącej pomocniczej, pani Agnieszce Kurpiewskiej, mam nadzieję, że będę godnym współpracownikiem i następcą.
Wyborcy! – Wam dziękuję w szczególności. Wygrana, choć powinna cieszyć (a cieszy), każe mi pochylić przed Wami głowę w pokorze. Powierzyliście mi wielką odpowiedzialność – obdarzyliście mnie swoim zaufaniem. To bardzo dużo. Trudno je bowiem komuś powierzyć, ale bardzo szybko można je utracić. Będę się starał do tego nie dopuścić.
Wasze postulaty bardzo mi się podobają, mam nadzieję, że z Waszą pomocą uda się większość z nich urzeczywistnić, oczywiście nie zapominając o tych działaniach, które w pracy SU już realizujecie, czyniąc ją zauważalną i potrzebną. Będąc nauczycielem, widzę to na co dzień. Cieszy również udział uczniów klas pierwszych, którzy chcą włączyć się w aktywne działanie. Mając świeże pomysły, jesteście nam potrzebni. Gratuluję uzyskania głosów poparcia i zasiadania we władzach SU wszystkim kandydatom spośród Was, Uczniowie. Nie zapominajcie jednak o tym, że jesteście wybrani przez koleżanki i kolegów, i to ich głosem przemawiać winniście.
Mam nadzieję, że wierszyk, którym mnie opisaliście, będzie charakteryzował naszą współpracę ku naszej obopólnej korzyści, czego sobie i Wam życzę.
Zresztą, i tak damy radę bo “jak nie my, to kto?”.
Tomasz Płonka
“Otwieracz”
